اثر تمرین ورزشی استقامتی و اسید گالیک بر فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در یک مدل حیوانی بیماری آلزایمر

مقدمه: بیماری آلزایمر یک اختلال تخریب کنندۀ عصبی غیرقابل بازگشت تدریجی است که در آن نورون ها به ویژه آن هایی که در منطقۀ حافظه هستند، آسیب می بینند و سبب افزایش سطح سایتوکاین هایی مانند فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا می گردد. در مطالعه حاضر، ما اثر تمرین ورزشی استقامتی و تجویز مزمن اسید گالیک را بر سطح فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در هیپوکامپ موش صحرایی در مدل بیماری آلزایمر در معرض قرار گرفته با تری متیل تین بررسی کردیم. مواد و روش ها: 70 سر موش صحرایی مادۀ نژاد اسپراگ داولی به هفت گروه تقسیم شدند: 1. کنترل 2. بیماری آلزایمر 3. اسید گالیک 50 4. اسید گالیک 100 5. تمرین 6. تمرین و اسید گالیک 50 7. تمرین و اسید گالیک 100. به منظور القاء بیماری آلزایمر، تری متیل تین (8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به صورت درون صفاقی به موش های صحرایی به گروه های 2 تا 7 تزریق گردید. موش های صحرایی در گروه های 5، 6 و 7 یک برنامۀ ورزشی هشت هفته ای را روی یک تردمیل متحرک (با سرعت 15 تا 20 متر در دقیقه، شیب 0% به مدت 15 تا 30 دقیقه در روز و 5 روز در هفته) انجام دادند. حیوانات گروه های 3 و 6 در معرض 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن اسید گالیک و حیوانات گروه های 4 و 7 در معرض 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن اسید گالیک به صورت روزانه به مدت دو هفته قرار گرفتند. سپس سطح فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در هیپوکامپ اندازه گیری شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند که سطح فاکتور نکروز دهندۀ تومور آلفا در هیپوکامپ در تمام گروه های آزمایش در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش یافت. نتیجه گیری: یافته های ما نشان دادند که تمرین ورزشی استقامت، مصرف اسید گالیک و به کارگیری هم اسید گالیک و هم درمان مشترک با تمرین اثرات تعدیل گر ایمنی دارد و می تواند برای مهار آزادسازی سایتوکاین پس از مسمومیت با تری متیل تین استفاده گردد.